- μομφά
- μομφά1 censure
αἰνέων αἰνητά, μομφὰν δ' ἐπισπείρων ἀλιτροῖς N. 8.39
ἴστε μὰν Αἴαντος ἀλκάν, φοίνιον τὰν ὀψίᾳ ἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ᾧ φασγάνῳ μομφὰν ἔχει παίδεσσιν Ἑλλάνων (ὄνειδος τοῖς Ἕλλησι περιεποίησε aut οὐκ ὀλίγην μέμψιν ἔχει ἐν τοῖς Ἕλλησι. Σ: “er machte ihnen einen Vorwurf, bzw., er ist ihnen ein Vorwurf,” Bischoff, Gnomen, 25̆{39}, cf. fr. 359.) I. 4.36
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.